autoelektronika i diagnostyka

Bruno

W lutym 1986 roku, firma Robert Bosch GmbH przedstawiła system szeregowej transmisji danych podczas kongresu Stowarzyszenia Inżynierów Samochodowych (Society of Automotive Engineers - SAE).
Ten moment uważa się za chwilę narodzin najbardziej efektywnej sieci przewodowej transmisji danych pomiędzy elektronicznymi urządzeniami sterującymi. System ten jest coraz powszechniej stosowany nie tylko w pojazdach samochodowych, ale również w pociągach, statkach,samolotach i stacjonarnych zespołach sterujących. O rosnącej popularności tych urządzeń niech świadczy fakt, że w roku 1999 znalazło zastosowanie około 60 milionów systemów CAN, a rok póżniej już ponad 100 milionów. Główną zaletą tego układu jest zredukowanie liczby przewodów i złączy.

Zasada działania CAN:
Controller Area Network (CAN) stosuje się w samochodzie do szeregowej transmisji danych między urządzeniami sterującymi połączonych tą magistralą. Jako magistrala CAN najczęściej stosuje się dwa skręcone ze sobą przewody. Taka konstrukcja magistrali jest niewrażliwa na zakłócenia pochodzenia pojemnościowego lub indukcyjnego.
Każdy sterownik podłączony do sieci może wysyłać do niej informacje w postaci odpowiednio zakodowanych impulsów elektrycznych, informacje, które są przydatne dla innych urządzeń włączonych do sieci. Jednocześnie ten sam sterownik może z niej odczytywać sygnały wysyłane przez pozostałych użytkowników sieci, które z kolei przydatne są dla jego działania. Taka wiadomość w postaci impulsów elektrycznych nazywana jest ramką.